Vaals-Wormdal (15,6 km).
Etappe 4 gaat van Vaals naar het Wormdal. In het historisch centrum van Vaals staat bovenaan de Bergstraat de oude kerk met zijn toren uit de elfde eeuw. De toren was voor de Limburgse hertogen een goed oriëntatiepunt tijdens hun routes naar Hertogenrode en de abdij Kloosterrade. Deze kerktoren concurreert met die van het nabije Vijlen voor het predicaat “Hoogst gelegen kerktoren van Nederland”.
Ook zien we in Vaals het kleinste en hoogst gelegen museum van Nederland, de Wacht geheten. In Vaals namen de Limburgse hertogen, wellicht naar gelang de de weersomstandigheden dan weer de route via de Bosstraat en dan weer via de huidige Kerkstraat, die op oude kaarten anno 1663 ook de “Straess Hertzogenradt” genoemd wordt als de verbindingsweg van Vaals naar het Rode van de Hertog, Herzogenrath. Voorbij Vaals wordt de “Grenzbach”, die over een lengte van een aantal kilometers de grens vormt tussen Nederland en Duitsland, overgestoken om in dit oude Landzonder Grenzen Duitsland te betreden. Verderop voorbij de golfbaan van Aken volgen we over een lengte van 800 meter de originele kaarsrechte Herzogsweg, de oude hertogenweg, vanwaar een “Abstecher” gemaakt wordt naar het idyllische plaatsje Seffent. De naam Seffent komt van het latijnse “Septem Fontes”, zeven bronnen, die er nog altijd borrelen. De Romeinen wisten het al, evenals Karel de Grote. Voorbij “die Burg Seffent” uit de 16e eeuw en langs het riviertje Wildbach, dat voortstroomt uit de zeven bronnen van Seffent, leidt de route naar Laurensberg bij Aken. Hier is aan de rand van het Wormdal Schloss Rahe in de route opgenomen, omdat op dit kasteel Henriëtte d’Oultremont, de tweede echtgenote van koning Willem I van Nederland hier na diens dood van 1843 tot 1864 als gravin van Nassau heeft gewoond. In die tijd onderhield de gravin een speciale band met het toenmalige Internaat Rolduc. Zij stond bekend als een groot weldoenster van Rolduc. Aan koning Willem I dankt de provincie Limburg zijn naam. Na het Congres van Wenen, dat Europa na de escapades van Napoleon staatkundig herindeelde, werd binnen het Verenigd Koninkrijk der Lage Landen het huidige Belgische en Nederlands Limburg een nieuwe provincie. Ambtenaren hadden voorgesteld deze de Provincie Maastricht te noemen. Maar koning Willem I, bevreesd dat de naam Limburg verloren zou gaan, voorkwam dit. Voortaan mocht Willem I zich ook Hertog van Limburg noemen. Het Verenigd Koninkrijk met Nederland en België samen, duurde overigens niet lang. De Belgen kwamen in opstand en wilden niet langer verder onder Willem I, die een Hollander was en bovendien een protestant. Toen Willems eerste echtgenote Frederika, Louisa, Wilhelmina van Pruisen stierf, viel zijn oog op haar hofdame Henriëtte. Koning Willem I vroeg Henriëtte ten huwelijk maar bracht daarmee het koningshuis aan het wankelen. Fel nationaal verzet tegen dat huwelijk ontstond in Nederland. Henriëtte was afkomstig uit België dat zich na de opstand van Nederland had afgescheiden. En bovendien was zij katholiek, onverteerbaar voor protestants Nederland. Maar de liefde van Willem I was sterker dan de troon. Op 7 oktober 1840 deed Willem I afstand van de troon en Willem en Henriëtte trouwden in Berlijn. Het huwelijk wordt met instemming van Rome volgens de katholieke als ook volgens de protestantse eredient ingezegend.
Eind 1843 overlijdt Willem I, die voor Henriëtte financieel goed had gezorgd en haar onder meer Schloss Rahe naliet. Voorbij Schloss Rahe, waar Rolducse docenten en studenten vaak op bezoek gingen, leidt de route naar het dal van de rivier de Worm, die in de bossen bij Aken ontspringt.
De weldadige warmwaterbronnen van Aken werden in de jaren 1809-1810 ook bezocht door moeder Helena van Napoleon. Ook diens zus Pauline genoot hier mee. Na zich verkwikt te hebben wandelde zij graag in de bossen, die haar naam kregen: Paulinen Wäldchen. Aan Pauline herinnert nog “Zum blauen Stein”, een Franse obelisk, die haar ter ere in de Franse Tijd door de plaatselijke autoriteiten werd opgericht. We passeren de obelisk om vervolgens het stroomgebied van de Worm te betreden.