Rolduc staat bekend als een der grootste monumenten van Nederland, met een der best bewaarde voormalige kloosterabdijen van West-Europa en met de mooiste Romaanse crypte ter wereld. Althans dit laatste beweerde de grote bouwmeester Pierre Cuypers, die kerk en crypte van Rolduc in de tweede helft van de negentiende eeuw terugbracht in de Romaanse bouwstijl. Bovendien is Rolduc de unieke plek in Nederland, waar vanaf de twaalfde eeuw vrijwel onafgebroken onderwijs is gegeven en voor ons is Rolduc op deze tocht vooral de plaats waar de hertogen van Limburg in de kerk begraven liggen. Reden derhalve om Rolduc met zorg te omringen en verkennend te benaderen. Na de eeuwenlange abdijtijd, het Eerste Rolduc tot de Franse Tijd in 1796, gevolgd door het Tweede Rolduc onder leiding van de bisschop van Luik in de jaren 1831 1843, genoten tijdens het Derde Rolduc van 1843 tot 1946 vele duizenden jongstudenten uit heel Nederland en later van 1946 tot 1971 tijdens het Vierde Rolduc alleen nog priesterstudenten uit Nederlands Limburg hier onderwijs en vorming. Een “séjour d’enfance”, dat tijdens de periodieke reünies vol trots uit menige keel in de Franse spreektaal van de vroegere internaatstijd nog volop bezongen wordt. Het vijfde Rolduc begint in 1974 wanneer de toenmalig bisschop van Roermond, Mgr. dr. J. Gijsen een convict voor priesterstudenten onderbrengt in de vroegere filosofieklassenen enkele andere delen van het gebouw. Dit convict zou op den duur uitgroeien tot een Grootseminarie. De vier vijvers van Rolduc worden gevoed door helder bronwater, waar Ailbertus van Antoing speciaal op af gekomen was. Ailbertus was rond het jaar 1100 priesterleraar aan de Domschool van Doornik, zuidwestelijk van Brussel vlak bij de grens met Frankrijk ter hoogte van Lille. Hij had visioenen, waarin hij geroepen werd om op pad te gaan om de plek te zoeken, die hem voorgehouden werd. Die plek vond hij hier. Hij hief de handen ten hemel, dankte God, viel ter aarde, kuste de grond en hoorde onderaards gerinkel van altaarschellen en engelengezang. Hetgeen hem bevestigde, dat dit de plek was, die hij zocht. Op het gazon op het voorplein tegenover de kerk staat sinds het 800 jarig bestaan van Rolduc in 1904 het beeld ter ere van stichter Ailbertus.
De kerk, waarvan hij het grondplan maakte, houdt hij in de hand. Aan de andere hand verwijzen drie vingers naar zijn grote voorliefde voor de Heilige Drie-eenheid, die ook af te lezen valt uit het chronogram boven de hoofdingang van Rolduc: “Roda trinitati dicata”, Rolduc als het oude Roda, toegewijd aan de heilige Drie-eenheid: 1104. De boom, die het dichtst bij het beeld van Ailbertus staat, werd in 1909 geplant bij gelegenheid van de geboorte van prinses Juliana.