Kerkrade

Kerkrade is gelegen in het zuid­oostelijk gedeelte van Limburg en strekt zich uit van
Eygelshoven tot Bleijerheide en van de Locht tot aan Rolduc. De rechtgeaarde
Kerkradenaar heeft als rasechte Limburger de plaatselijke tradities hoog in het
vaandel staan. Hij koestert bovendien zijn eigen dialect, die sinds 1987 voortreffelijk
ontsloten is met de verschijning van de Kirchröadsjer Dieksiejoneer.

Algemeen
Het aantal inwoners bedraagt ongeveer 45700 op 1 Januari 2020. Tot1065 behoort Kerkrade bij de Heren van Saffenburg bij Nederland, daarna respectievelijk bij Limburg, Brabant, Oostenrijk, Spanje, en sinds 1815 (de eerste keer) en 1839 (de tweede keer) bij Nederland.
De eerste steenkoolwinning dateert van 1113, hetgeen behoort bij de activiteiten van de Augustijner koorheren van abdij Kloosterrade, welke daarvoor speciale wegen hebben laten aanleggen, beter bekend als steenwegen (bijv. de Kerkradersteenweg). De oorsprong van Kerkrade ligt echter nog veel verder terug. De eerste keer dat Kerkrade in
geschriften genoemd wordt, is in 1065. Sinds die tijd heeft Kerkrade onder de heerschappij gestaan van veel verschillende mogendheden.